توسط : فیلم خیالی به کارگردانی و تهیه‌کنندگی جف وادلو یک فیلم ترسناک فراطبیعی آمریکایی محصول سال ۲۰۲۴ است که توانسته توجه مخاطبان این ژانر را به خود جلب کند. در کنار جف وادلو در نگارش فیلمنامه این اثر، گرگ ارب و جیسون اورملند حضور دارند و با او همکاری داشته‌اند.
فیلم Imaginary در ایالات متحده و کانادا در کنار انیمیشن پاندای کونگ فوکار ۴ و فیلم کابرینی (Cabrini) اکران شد اما، برخلاف پیش‌بینی‌ها نتوانست در گیشه موفق شود و در روز اول اکران خود تنها ۳٫۶ میلیون دلار به‌دست آورد. اما چرا این فیلم جف وادلو با شکست مواجه شد؟ با ما در ملوفیلم تا پایان این نوشتار همراه بمانید تا به معرفی فیلم خیالی بپردازیم و نقد کوتاهی بر آن داشته باشیم.
خلاصه داستان فیلم خیالی
داستان فیلم خیالی به روایت زندگی زنی پرداخته است که حفره‌های ترسناک ذهنش نشأت گرفته از غرق شدن او در فانتزی خطرناکی از دوران کودکی خودش است. جسیکا نویسنده کتاب کودکان است که با یک موسیقیدان به نام مکس که از ازدواج اولش دو دختر دارد، ازدواج می‌کند. آلیس و تیلور دخترهای مکس از زندگی قبلیش هستند که آلیس دختر کوچکتر خانواده است و تیلور در حال سپری کردن دوران نوجوانی خود به سر می‌برد.
کابوس‌های شبانه جسیکا که در آن پدرش همراه با شخصیت خیالی کتاب‌هایش، موجود عنکبوت شکلی به نام سایمون حضور دارند، او را درگیر می‌کنند تا جایی که او تصمیم می‌گیرد به‌همراه خانواده به خانه دوران کودکیش نقل مکان کند. در آنجا آلیس دختر کوچک خانواده یک خرس عروسکی به نام چانسی را پیدا می‌کند که در ادامه یک پیوند عاطفی قوی میان آن دو شکل می‌گیرد.
همه خانواده از اینکه آلیس با دوست خیالی خود خوشحال است، راضی هستند. در نهایت مکس به یک تور موسیقی می‌رود و این آغازی برای دردسرهای خانواده می‌شود. در غیاب او که تنها جسیکا به‌همراه تیلور و آلیس در خانه مانده‌اند، چانسی شروع به ایجاد مزاحمت برای آنها می‌کند. اما چطور یک خرس عروسکی می‌تواند برای خانواده مزاحمت ایجاد کند؟!
آلیس لیستی از خوشحالی و ترس‌ها درست می‌کند که به گفته خودش چانسی از او درخواست کرده که این لیست را تهیه کند. جسیکا با دیدن لیست متوجه می‌شود که چیز‌های خطرناکی هم در آن نوشته شده است. در این میان عروسک برای مدت کوتاهی به یک خرس هیولا تبدیل می‌شود و جسیکا وقتی آلیس را می‌یابد که قصد دارد با میخ به خود آسیب برساند. این اتفاق سبب می‌شود تا جسیکا با دکتر سوتو روانشناس کودک تماس بگیرد و از او بخواهد که رفتار آلیس را زیر نظر بگیرد. در نهایت جسیکا متوجه می‌شود که فقط او و آلیس هستند که می‌توانند خرس عروسکی را ببینند.
به دنبال این ماجراها آلیس ناپدید می‌شود و این آغازی برای رفتن به سرزمین تصورات می‌شود. جسیکا و تیلور به‌دنبال آلیس وارد این سرزمین می‌شوند و آنجاست که جسیکا متوجه می‌شود که در دوره کودکی اینجا حضور داشته و به کمک پدرش توانسته از این مکان شوم فرار کند. آیا این بار هم جسیکا می‌تواند از این مکان شوم رهایی یابد؟ اما چطوری و توسط چه کسی؟ برای تماشای داستان دلهره‌آور و مهیج جسیکا و آلیس، فیلم Imaginary را از ملوفیم تماشاگر باشید.
هنرمندان و سایر عوامل فیلم خیالی
سکان هدایت فیلم Imaginary را جف وادلو در دست داشته است که سابقه کارگردانی فیلم‌هایی چون چوپان دروغگو، عقب‌نشینی هرگز، جرأت یا حقیقت، نفرین پل هالو و جزیره فانتزی را در کارنامه خود دارد. جف وادلو در نگارش فیلمنامه این فیلم ترسناک با گرگ ارب و جیسون اورملند همکاری داشته است. فیلمبرداری صحنه‌های فیلم خیالی از ماه می تا اواخر ژوئن 2023 در نیواورلئان توسط جیمز مک‌میلان انجام شده است.
از هنرمندانی که در فیلم خیالی حضور داشته و به ایفای نقش پرداخته‌اند، می‌توان به دواندا وایز، تام پین، تایگن برنز، پایپر براون، متیو ساتو، ورونیکا فالکون و بتی باکلی اشاره کرد. دواندا وایز بازیگر آمریکایی است که در فیلم خیالی در نقش جسیکا همسر مکس و نامادری تیلور و آلیس به ایفای نقش پرداخته است. این هنرمند آمریکایی در فیلم‌های دیگری چون چگونه به شما بگوییم که یک کیف دوشی هستید در نقش روشل مارسی، آخر هفته در نقش مارگو جانسون، پدر بودن در نقش لیزی معروف به سوان و سریال‌های قانون و نظم: قصد جنایی در نقش آنجلا، امپراتوری پیاده‌روی در نقش هنی واکر و منطقه گرگ و میش در نقش الکسا برندت حضور داشته و نقش‌آفرینی کرده است.
تام پین هنرپیشه بریتانیایی است که در این فیلم دلهره‌آور در نقش یک موسیقیدان به نام مکس شوهر جسیکا و پدر تیلور و آلیس، به ایفای نقش پرداخته است. از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که او در آنها نقش داشته است، می‌توان به مردگان متحرک، ارث، بازیگران ذهن و پزشک اشاره کرد.
نقد فیلم Imaginary
فیلم خیالی به کارگردانی جف وادلو اثری دلهره‌آور است که برخلاف دیگر فیلم‌های این ژانر، زمینه ایجاد ترس‌ها به‌جای موجودات فراطبیعی از جمله ارواح پلید یا حتی کاراکتر‌های واقعی قاتل، نشأت گرفته از تخیلات و توهمات شخصیت‌ها است. آیا بهره‌گیری از این ایده در فیلم Imaginary توانسته است این اثر جف وادلو را به موفقیت برساند و مخاطب این ژانر را با داستان خود همراه کند؟!
چیزی که کارگردان این فیلم به‌دنبال آن است، تداعی فضایی وحشت‌انگیز با استفاده از حس لطیف کودکی و تزریق المان‌های ترسناک به یک موجود بی‌جان عروسکی شناخته شده است که توانسته تا حدودی در این مسئله موفق عمل کند. در واقع در فیلم خیالی سعی شده است تا به تخیلات، لباس واقعیت بپوشانند و از آن برای ایجاد وحشت استفاده کنند، وحشتی که از کودکی شکل می‌گیرد و تا بزرگسالی با فرد باقی مانده و دوباره زبانه می‌کشد تا جای خود را با قدرت بیشتر در ذهن باز کند. در این فیلم شاهد شکستن مرز بین وهم و واقعیت هستیم که با تجسم حقیقی از دوستان خیالی دوره کودکی به نوعی آن را در بزرگسالان به وحشت بزرگی تبدیل می‌کند.
کابوس‌های خود ساخته خویشتن که آدمی را درگیر خود می‌کند در این فیلم وقتی که خیال قابل لمس می‌شود، شکل می‌گیرد به گونه‌ای که راه گریزی از ناخودآگاه پیدا نمی‌شود. ایده ایجاد ترس و وحشت در این فیلم چیزی نیست که راه نجاتش، آب مقدس و کشیش و … باشد بلکه، راه نجات تنها به روبرو شدن با ترس‌ها و آگاه شدن نسبت به آنها رقم می‌خورد. در واقع در اینجا مسیر فرار تنها به دست خود شخصیت‌ها به وقوع می‌پیوندد. اما آیا فیلمنامه فیلم خیالی توانسته است در رساندن پیام این اثر به خوبی عمل کند؟
جف وادلو که در نگارش فیلمنامه فیلم Imaginary با گرگ ارب و جیسون اورملند همکاری داشته است برای ایجاد ترس در مخاطب خود نتوانسته است از دیالوگ‌هایی بهره ببرد که بر این بعد پافشاری کند. حضور همسایه قدیمی و پرستار کودکی جسیکا در ادامه داستان فیلم سبب پرت شدن داستان از لبه نازک وحشت به آب‌های بسیار کم‌عمق داستان‌های علمی تخیلی است تا ایجاد وحشت در مخاطب و تپش قلب او.
اگرچه فیلم خیالی برای رساندن پیام غرق شدن در تخیلات کودکی که حفره‌های ترسناک ذهن در بزرگسالی را رقم می‌زند، به خوبی عمل کرده است اما، متاسفانه فیلمنامه این اثر بهای زیادی به این موضوع نداده است. وجود دری مخفی که به دنیای زیرین تخیل هزارتویی منتهی می‌شود که در آن کودکان توسط دوستان خیالی خود ساخته‌اند و در بزرگسالی آنها را به عمق اعمال شیطانی عمیق‌تری می‌کشاند توسط نمادهای زیادی این پیام در فیلم خیالی به تصویر کشیده شده است. بنابراین می‌توان استفاده از نشانه‌ها را در این فیلم فکر شده به حساب آورد. آیا استفاده از حجم بالای نشانه‌ها در این فیلم برای رساندن پیام موجود در داستان آن می‌تواند در جذب مخاطب خود اثرگذار باشد؟
بهره بردن از این حجم از نشانه‌ها که بین دیالوگ‌های خط خطی نامنسجم سعی دارند پیام داستان فیلم را به مخاطب برسانند، ممکن است سبب گیج شدن مخاطب شود. در واقع مخاطب بین این همه افشای اطلاعات غیرلازم و نماد‌هایی که سعی دارند تا مفهوم داستان را القا کنند، گم می‌شود. در کنار تمام ضعف‌های موجود در این فیلم، نقطه قوتی نیز وجود دارد که به بازی خوب هنرمندان نقش‌آفرین آن برمی‌گردد.
در پایان می‌توان گفت که فیلم Imaginary پیامی مانند خانواده و احساس تعلق داشتن به آن را بازگو می‌کند و در کنار آن به خلق هیولاها توسط ذهن که با پوشاندن تجسم واقعی به خود، فرد را گرفتار وهم می‌کنند پرداخته است. اگرچه این فیلمساز نتوانست از این ایده به خوبی بهره ببرد و فیلمی ترسناک و مهیج را به نگاه مخاطب خود تقدیم کند اما، با این حال این فلیم ارزش تماشا کردن را دارد.
سخن آخر
فیلم خیالی، فیلمی دلهره‌آور و مهیج به کارگردانی جف وادلو است که در ۸ مارس ۲۰۲۴ توسط لاینزگیت فیلمز در ایالات متحده به نمایش گذاشته شد و متاسفانه نقدهای منفی بسیاری را از منتقدان دریافت کرد. این فیلم با بودجه تولید 12 میلیون دلاری خود کمتر از 39 میلیون دلار به فروش رسید و این شکست فیلم در ارائه ایده جالب آن را نشان می‌دهد که نتوانست آنطور که باید مخاطب این ژانر را با داستان خود همراه کند.
